ჰაერის ტემპერატურის მატებისა და გაზრდილი დღეების გარდა არაფერია ზაფხულის დადგომის ისეთი ცხადი სიგნალი, როგორც სუპერმარკეტებში დაბრუნებული ნაყინი.
ეს გაყინული დესერტი თავისი მიმზიდველი არომატითა და ემოციური ღირებულებით ადამიანებს ბევრად მეტს სთავაზობს, ვიდრე უბრალოდ გაგრილებას.
ნაყინის ონლაინ რეჟიმში შეძენა ყოველთვის რისკებთანაა დაკავშირებული, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ისეთი არომატის ნაყინის ყიდვა გაქვს გეგმაში, რომელიც აქამდე არ გაგისინჯავს.
მაღაზიათა ქსელი ევროპროდუქტი გთავაზობთ უმაღლესი ხარისხისა და უნიკალური არომატის მქონე ევროპულ ნაყინებს, რომლებიც ზაფხულის ცხელ დღეებს სიგრილის ბედნიერ მომენტებად აქცევს. ნაყინის მიმართ საყოველთაო სიყვარულის მიუხედავად, საკმაოდ მწირი ინფორმაცია გვაქვს მისი შექმნისა და გავრცელების ისტორიის შესახებ ამიტომ მისი შექმნის შესახებ ნფორმაციასაც გაგაცნობთ, რათა ჭიქა ნაყინით ხელში თქვენს მეგობარს გაუზიაროთ საინტერესო ამბები.
მიუხედავად იმისა, რომ გაყინული დესერტები მსოფლიოს ქვეყნების სამზარეულოს ნაწილი საუკუნეების მანძილზე იყო, ნაყინი ახალი დროის პროდუქტად ითვლება იმ მიზეზით, რომ გაყინვის ტექნოლოგია მე-19 საუკუნის გამოგონებაა.
ეს რძეზე დამზადებული დესერტი იმ ფორმით, რომლითაც დღესაა ცნობილი VII-X საუკუნის ჩინეთში გაჩნდა.
მის მოსამზადებლად გაცხელებულ რძეს ფქვილი ერეოდა, შესქელებულ მასას კი ლითონის მილებში ასხამდნენ და გასაყინად ყინულში ან თოვლში ათავსებდნენ.
ნაყინი მე-13 საუკუნის იტალიელ მკვლევარსა და მოგზაურს მარკო პოლოსაც უკავშირდება, რომელმაც ნაყინის დამზადების ჩინური მეთოდი იტალიაში ჩაიტანა და ამ ნაბიჯით იტალია ნაყინის წარმოებაში მოწინავე ქვეყნად აქცია.
1744 წელს ნაყინმა ამერიკასაც მიაღწია, შეერთებული შტატების დამფუძნებელ მამებს - ბენჯამინ ფრანკლინს, ჯორჯ ვაშინგტონსა და თომას ჯეფერსონს ძალიან მოსწონდათ ეს დესერტი.
ლეგენდის თანახმად, ერთ ზაფხულს ჯორჯ ვაშინგტონმა ნაყინში 200 დოლარიც კი დახარჯა.
1846 წელს ნენსი ჯონსონმა ხელით ასამუშავებელი საყინულე გამოიგონა, რომელიც წლების შემდეგ განვითარდა და ნაყინის წარმოება ახალ საფეხურზე აიყვანა.
ადრეულ მე-20 საუკუნეში კი ნაყინის პირველი ვაფლი შექმნეს, რამაც დესერტის პოპულარობა გააორმაგა.
ნაყინს აქტიურად მიირთმევდნენ ამერიკელი ჯარისკაცები მეორე მსოფლიო ომის პერიოდშიც, რაც მათ განსაკუთრებულ მხნეობასა და გამძლეობას მატებდა.
რამდენიმე გემი სპეციალურადაც კი მოეწყო ნაყინის წარმოებისა და გავრცელებისთვის.
ნაყინი დღესდღეობით ყველა ქვეყანაში პოპულარული დესერტია.
სხვადასხვა ქვეყნებს დესერტის საკუთარი ვარიაციებიც აქვთ - იაპონიაში პოპულარულია მოჩის ნაყინი, ინდოეთში - კულფი, ტაილანდში კი - ჭიქაში მოთავსებული დახვეული ნაყინი.